แรงค์เดียวกับประยุทธ์!
‘สส.ไหม’ ตัดเกรด ‘เศรษฐา’ เย้ย พท.มาตรฐานตก ยุคยิ่งลักษณ์ดีกว่านี้
นางสาวศิริกัญญา ตันสกุล สส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล เป็นตัวแทนฝ่ายค้านเปิดอภิปรายคนแรก ในวาระแถลงนโยบายของรัฐบาลต่อรัฐสภา โดยย้ำว่า มีความสำคัญมากในระบอบประชาธิปไตย เพราะจะเป็นกลไกในการสร้างความรับผิดชอบ คำมั่นสัญญาที่ฝ่ายบริหารมาแถลงต่อรัฐสภา และเป็นคำภีร์ที่ฝ่ายค้านจะติดตามตรวจสอบไปตลอด 4 ปี ไม่ว่าที่มาอำนาจจะมาอย่างไร แต่การแถลงนโยบายที่ดี จะเป็นการกู้คืนความเชื้อมั่น และศรัทธากลับมาได้ จึงเป็นโอกาสสำคัญที่รัฐบาลจะให้คำมั่นสัญญา ที่หนักแน่นกับประชาชน ใน 4 ปีข้างหน้าว่าจะนำพาความก้าวหน้าให้ประชาชนด้วยวิธีการใด และประชาชนติดตามตรวจสอบได้
ขณะเดียวกัน นางสาวศิริกัญญา ชี้ให้เห็นว่า คำแถลงนโยบายที่ดี ต้องเป็นเหมือน GPS ที่จะต้องบอกเป้าหมายชัดเจน เดินไปในทิศทางใด ทั้งนี้ เมื่อฟังคำแถลงนโยบายจนจบ ถ้านโยบาย คือ GPS ประเทศนี้คงหลงทาง เพราะมีแต่ความว่างเปล่า ขาดความชัดเจนของเป้าหมาย ไม่มีตัวชี้วัด เมื่อตรวจคำสัญญาด้วยการเปรียบเทียบคำแถลงนโยบาย ต้องมีสัญญาประชาคมที่ชัดเจน และต้องบรรจุนโยบายที่หาเสียงไว้ เพราะคือคำมั่นสัญญาในช่วงหาเสียงเลือกตั้ง ถ้าพรรคการเมืองไหน ที่คิดกลับคำ ตระบัดสัตย์ ไม่ยอมบรรจุนโยบายหาเสียงไว้ในนโยบายหรือไม่ทำตามนโยบาย ก็เท่ากับว่าพรรคการเมืองนั้น ทรยศต่อความไว้วางใจของประชาชน
เมื่อประเมินตัดเกรดในการแถลงนโยบายของนายเศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง จัดให้อยู่ในเกรดเดียวกับพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา พร้อมมองว่า พลเอกประยุทธ์ แถลงได้ดีกว่า เพราะเนื้อหามากกว่า แต่ที่น่าผิดหวัง คือ พรรคเพื่อไทยที่เป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล มาตรฐานตก ไม่ได้รักษามาตรฐานที่เคยทำไว้ดีมากในสมัยรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ที่คำแถลงนโยบายมีเป้าหมายชัดเจนมีรายละเอียด มีนโยบายที่ใช้หาเสียงบรรจุในคำแถลงนโยบายเกือบทั้งหมด มีการกำหนดกรอบเวลาที่ชัดเจน
พร้อมยกตัวอย่างนโยบายที่หาเสียงไว้ ของพรรคเพื่อไทย เช่น พักหนี้เกษตรกร 3 ปี ค่าแรงขั้นต่ำ 600 บาทต่อวัน , เงินเดือนปริญญาตรี 25,000 บาท , ทุกครัวเรือนมีรายไม่น้อยกว่า 20,000 บาท แต่ในการแถลงนโยบายกลับระบุเพียง พักหนี้ตามความเหมาะสม ค่าแรงขั้นต่ำ และ เงินเดือนที่เป็นธรรม ทุกครัวเรือนมีรายได้เพิ่มขึ้น ที่สำคัญไม่มี เรื่องของค่าโดยสารรถไฟฟ้า 20 บาทตลอดสาย
ทั้งนี้ เห็นว่า การแถลงนโยบายเช่นนี้เพราะรัฐบาลกลัวการผูกมัด กลัวจะทำไม่ได้อย่างที่สัญญา อีกทั้งเพราะเป็นรัฐบาลผสมข้ามขั้ว ที่หาข้อสรุปนโยบายไม่ได้ รวมทั้งยังต้องเกรงใจกลุ่มอำนาจเก่า และกลุ่มทุน ทำให้ไม่กล้าปะทะกับใคร
